AbroBey - Bolalik

AbroBey - Bolalik

Bolalik zoʻr boʻlardi 
Sovuq suv ichsam onam urardi
Dod yigʻlab qochardim 
Jahl qilsam hamma kulardi 

Bolalik zoʻr boʻlardi
Yiqilsam yugurib otam kelardi
Bir erkalab oʻpardi 
Yiqilganim shu on unutardim 

Eslayman oʻsha damlarni
Burchakka bekinib devorga chizardim
Oʻyinchoqlarim faqat buzardim
Yangi yilda kuni boʻyi archa bezardim 

Oʻsha eski bogʻcha opam uxlamoqchi
Men esa qochmoqchiman qizlar aytmoqchi
Lekin baribir qochardim befoyda ushlash
Hech kimga yoqmasdi “obed”da uxlash 

Hamma yasardi pistolet “buxanka”dan
Bekinmachoq oʻynaganda qochardik bir chekkadan 
Oʻynardik “don-don-ziki” bitta chertkidan
Varraklar yasardik “Aygen” paketlardan 

Hayajonli xotiralar: maktabda ilk kun
Tayoqcha chizishni oʻrgandim 3 kun
Ustozim kirganda aytardik joʻr boʻlib: 
”Assalomu alaykum!” 

Har kun tayyorgarlik Alifbe bayrami
A harfi tushgandi she’r yodlagani
Qizlarning salonga ilk bor kirgani
Onalar pul yigʻardi video chaqirgani

Sinfdoshim edi birinchi sevgim
Hozir ham qiziq goh kelar koʻrgim
Oʻsha onlarni kelar qaytargim
Sogʻindim bugun yoshligim 

Futbol oʻynardik chiqib oʻqishdan
Darvoza boʻlardi yarimta gʻishtdan
Charchab esladim bugun chiqib ishdan
Oʻynarman ertaga boʻshab tashvishdan 

Vaqt tez oʻtarkan ulgʻaydik ancha
Koʻrsatdi onamning oqargan sochi
Oqlayman otamning hamma ishonchin
Ishladi bizlar uchun charchagancha 

Hech biri savmadi onam sevgancha
Hech kim berolmadi otam bergancha
Koʻp adashdim tushunib yetgunimcha
Turing yonimda dunyo turgancha